«ساعدی» می‌گفت، دو دیوانه؟ که چی؟ و انگار ما همه عاقل بودیم!
- شنبه ۲۷ مرداد ۰۳
نظرات (۲)
سه شنبه ۳۰ مرداد ۰۳ , ۰۸:۵۳
سور رئالیست
توی مقدمه اش از فروغ هم نوشته.. براهنیِ دغل! :))
حاجیمون خود ظلمه و بیان صریح آنتلکت. ولی این جمله‌اش لامذهب عصسله، عسل!
آدم توی دلش میگه هی خدا چی میشد فلانی برگرده باز بنویسه. خدا هم نگاه میندازه میگه چون تویی، قبول. دل نیست که؛ چاه عریضه‌ی مسجد جمکرانه. دنیا نیست که؛ سرزمین عجایبه.
سلام هاشم کوچیکه =))
باشه که درد و بلاهایمان را همان سرزمین عجایب حل کند!
سلام عیلکم =)
از دار دنیا یه خر سبز آرزوها داشتیم که اونم به بهونه ۸۸ از ما گرفتن!
بعد از سال‌ها خبر رسید روی موتور تصادف کرده، به سرمون زد بریم عیادتش، گفتن شاش‌بند شده، مرده؛
خلاصه شدیم بی‌آرزو مطلق، رو به زوال عقل.
حالا بعد از چند سال برگشتیم به زندگی، یه جورایی مثل ریه‌های روی پاکت سیگار!
همانم کما که اینبار زنده و سرشار، در تقلا برای بهبودی...
بعد از سال‌ها خبر رسید روی موتور تصادف کرده، به سرمون زد بریم عیادتش، گفتن شاش‌بند شده، مرده؛
خلاصه شدیم بی‌آرزو مطلق، رو به زوال عقل.
حالا بعد از چند سال برگشتیم به زندگی، یه جورایی مثل ریه‌های روی پاکت سیگار!
همانم کما که اینبار زنده و سرشار، در تقلا برای بهبودی...
آخرین مطالب